2021. Wat gaat dit jaar brengen?
Het blijft natuurlijk de vraag of Corona je de kans geeft alles uit het jaar te halen wat je bedacht hebt eruit te halen, maar het kan zeker geen kwaad om jezelf doelen te stellen.
En dat is precies wat ik nu ga doen!
Er zijn vele quotes met betrekking op hardlopen. De een nog mooier dan de ander en als loper weet je dat ze allemaal waar zijn. Maar er zijn er een paar die mij het meest aanspreken.
Komende jaren zullen voor mij, op loopgebied, in het teken staan van deze paar quotes;
- Somewhere along the line, we seem to have confused comfort with happiness.
- Everyone has a limit…. Not everyone finds it.
- Life begins at the end of your comfort zone.
- Try…….. otherwise you’ll never know!
Wie is het niet? Benieuwd naar wat je eigenlijk kan? Wat kan ik fysiek aan? Waar ligt mijn grens en hoe reageer ik als ik daar bijna ben?
Ik ben er eigenlijk altijd wel benieuwd naar geweest en met Trailrunnen heb ik een middel om daarachter te komen.
Na een jarenlange worsteling met competitiedrang, pr’s nastreven, schema’s en blessures is nu eindelijk het kwartje gevallen. ‘Winnen betekend niet op de eerste plek eindigen; het betekend het beste uit jezelf halen!’
Toen ik in 2019 herstelde van 1,5 jaar lang modderen met een hardnekkige hielspoor, heb ik gezegd ‘als ik hersteld ben ga ik in 3 jaar van de 0 kilometer die ik nu loop naar een 100 kilometer Ultratrail’.
Van 0 naar 100 in 3 jaar. Dat is een behoorlijk doel!
Dat kan je roepen, maar als je ego nog niet begrijpt dat dat een rustige opbouw vergt, ga je vast nog een keer op je bek.
Zogezegd, zo ge-digi-daan. In juni 2020 (een jaar na mijn herstel) deed ik al een poging om mijn eerste 84km Ultratrail te lopen op de ‘Midsummers Mega Trail’. Ik wist eigenlijk al voor de start dat ik onverstandig bezig was, maarja wat in je kop zit, zit niet in je…..
Na 50km moest ik opgeven. Het leek geenzins meer op hardlopen. De hielspoor klachten waren terug en er zat niets anders op dan stoppen.
De daarop aansluitende 2 maanden, waren de laatste traptreden om te beseffen dat dit niet de weg is.
Sindsdien ben ik uiterst sterk geworden in het luisteren naar mijn lichaam.
Geen schema’s meer, niet alleen maar hard willen en vooral rust nemen als dat nodig is en niet gaan lopen als je een pijntje voelt!
En dit werkt!
Het laatste half jaar ben ik gegroeid. Gegroeid in conditie en in discipline.
Ik maak standaard weken van 80km en nu, na mijn recordweek van 126km met 2 marathons in 7 dagen, denk ik dat ik klaar ben om me over mijn gestelde doel te buigen.
Nu ga ik ervoor. De tijd is rijp.
Ik moet weten wat ik fysiek en mentaal aankan!
Ik ga het avontuur aan!
Dit jaar gaat het sowieso gebeuren. Die +80km wordt gelopen.
Ik heb mezelf 2 momenten gegeven om een poging te wagen.
Maar met een duidelijk boodschap aan mezelf; Je mag hem alleen doen als je vooraf geen blessureklachten hebt. En de struisvogeltechniek is verboden!
De eerste poging mag ik wagen op de ‘Midsummers Mega Trail’ in juni, waar ik nog een rekening te vereffenen heb natuurlijk.
De tweede poging kan ik wagen in oktober. Of het wordt ISU 87km of Grizzly 83 km.
In aanloop naar deze pogingen ga ik, naast mijn trainingen, al vele mooie avonturen beleven.
Zo heb ik me in ieder geval ingeschreven voor de Sallandtrail 50km in maart en de Trail des Fantomes 60km in augustus. En als het even kan nog een sky race ergens.
Tussen deze uitdagingen door gaan Robert en ik een fantastisch avontuur aan in Zweden komende zomer en ga ik, geïnspireerd door Sjansarazzi, nog een mooie week met mn vader beleven.
Hoe zal mijn jaar lopen? Kan ik mijn discipline houden zoals hij nu is?
Ben ik uit het juiste hout gesneden?
En wil ik hierna de stap nemen naar een +100km Ultratrail?
Volg mijn verhaal en dat van Robert, die zich ook waanzinnige doelen gaat stellen voor dit jaar, op Runners United NL.
Running reminds you that even in your weakest moments……… YOU ARE STRONG!
