And the answer is… Me!!
Wie had gedacht dat ik dit nog zou zeggen? Of überhaupt al in mijn hoofd zou halen?
Nou, ik had het wel gehoopt in ieder geval!
Nog geen jaar geleden zag mijn hardloopleven er heel anders uit.
Al een half jaar zat ik met een hielspoor, waarvan genezing heel ver weg lag.
Ik had er een hard hoofd in dat het goed ging komen en dat ik nog verder zou hardlopen dan de 2km die ik pijnarm kon hobbelen.
Mijn maat ( en ondertussen 1 van mijn sporthelden) Robert was op dat moment bezig met de opbouw naar de bizarre afstand van 127km op de ‘Indian Summer Ultra trail” in Oktober.
Samen met mijn 3 andere sporthelden Peter, Petrus en Mohammed, die met zn vieren “team ISU” vormden, ging hij elke zondagochtend voor dag en dauw op om de mooiste trails te lopen ter voorbereiding en als training op de grote uitdaging.
Ik zat er middenin en volgde hun ontwikkelingen op de voet. De foto’s die elke zondagmiddag binnenkwamen waren prachtig! Maar ook een klein beetje een marteling.
‘Ik wil dat ook!’
In die tijd heb ik tegen mijn goede vriendin Janneke, als een soort zelf-motivatie, gezegd ‘als ik straks terug ben, ga ik van 0 naar 100. Van de 0 km die ik nu loop naar 100km trail in 3 jaar.’
Hopend dat ik deze wens ooit zou kunnen uitvoeren ging ik positief mijn herstel verder in.
Geduldig wachten… mijn tijd komt wel.
Nu, een jaar later, zijn de kaarten opnieuw geschud.
De vier mannen van ‘Team ISU’ hebben, door de 127km uit te lopen, hun heldenstatus zeer verdient. (het is dat het niet mag van mijn vriendin, maar anders had ik een poster van de 4 sporters boven mijn bed hangen) Ik heb het team mogen begeleiden op de racedag en heb enorm veel respect voor hun prestatie.
En ik ben hersteld. Mijn lichaam geeft het prima aan als ik wat te veel doe en ik heb geleerd om ernaar te luisteren. Ik loop alweer aardige afstanden.
En ik wil het nog steeds! Van 0 naar 100 in 3 jaar.
Dus het is nu tijd om de daad bij het woord te voegen. Ik ga ervoor!!
Mijn eerste Ultra run ga ik lopen op 26 oktober 2019 op de ‘Beartrail 58km’.
Een mooi begin in mijn uitdaging om eind 2021 de 100km trail te hebben gelopen.
Voorheen zei ik; ‘zover hardlopen kan niet gezond voor je zijn!’
Ik hoor mijn beste maat Rene al zeggen; ‘100km hardlopen!? Je bent niet goed man! Daar hebben ze auto’s voor uitgevonden hè! Waarom zou je dat willen hardlopen!??’
Ja, dat is een goed vraag. Waarom? Waarom wil ik dit? Dat vraag ik mezelf natuurlijk ook af.
Is dit niet wat sporters nou eenmaal doen? Grenzen verleggen.
Sporters zullen altijd de grenzen opzoeken van hun kunnen in hun discipline.
Een gewichtheffer zal altijd willen proberen de volgende keer meer kilo’s boven z’n hoofd te tillen. Een kunstschaatser zal proberen een dubbele axel te landen i.p.v. van een enkele axel. Een Freediver zal proberen steeds een metertje dieper te gaan zonder luchtflessen. En een autocoureur zal altijd proberen zijn auto iets sneller door een bocht sturen om 2 seconden van z’n ‘fastest lap’ af te snoepen.
Een mooi, recent, voorbeeld is natuurlijk Maarten van der Weijde die voor de 2de keer zal pogen zijn lichaam zover te pushen dat hij 200km zwemt door de Friese Wateren.
Zijn dat allemaal gekken? Of zijn het allemaal sporters die willen weten wat ze kunnen?
Voor hardlopers zijn er 2 mogelijkheden om hun grenzen te zoeken. Of ze gaan de strijd aan met de tijd. Ze proberen de marathon steeds sneller te lopen. Of ze gaan de strijd aan met de afstand.
Voor mij is in het verleden gebleken dat de strijd tegen de tijd niet mijn strijd moet zijn. Elke keer dat ik in training ging om meer snelheid te behalen, liep ik zo in de volgende blessure.
Dan blijft de strijd met de afstand over. Hoe ver kan ik komen? Ik weet dat ik de marathon afstand prima aankan. Ik heb hem een aantal keer gelopen en heb daarbij verloren in de strijd tegen de tijd. Helemaal stuk en geen moment echt genoten van het lopen.
Nee. Van hardlopen zou ik veel meer moeten genieten. En dat vindt ik in….. Trailrunnen.
Trailrunnen gaat niet over tijd. Trailrunnen gaat over lopen op de allermooiste plekken. Genieten van de prachtigste natuur en de schoonste vergezichten.
Trailrunnend, kan ik probleemloos mijn strijd met de kilometers aangaan terwijl ik ervan geniet.
Ongetwijfeld zullen mensen tegen me gaan zeggen ‘je bent niet goed jonguh!’ en ‘dat kan niet gezond zijn!’ Zo ver hardlopen kan niet gezond voor je zijn!
Maar is dat wel echt zo?
Is het ongezond om op je 42ste een uitdaging met jezelf aan te gaan om jouw kunnen te testen? Wat kan je fysiek aan? Wat kan je mentaal aan? En werken die twee goed samen?
Is mijn lichaam wel gemaakt om zo’n stuk te lopen? Ik heb niet echt een hardloop postuur. Als je mij ziet zal je eerder denken dat ik een Middel-zwaargewicht kickbokser ben dan een duurloper. Is dit nadelig mijn loopprestaties? Ik ben gezond en vitaal. Nu moet ik het doen!
Is überhaubt het menselijk lichaam gebouwd voor dit soort afstanden?
In mijn optiek zijn wij meer gemaakt om ver te lopen dan dat we gemaakt zijn om 40 uur per week achter een computer te zitten. In de prehistorie moesten we toch ook ver lopen voor voedsel.
Tuurlijk zijn 100 kilometers extreem. Maar dat maakt het juist een uitdaging!
Met een camelbag vol vragen, ga ik mijn reis in deze uitdaging via de blog van www.runnersunited.nl beschrijven.
In mijn blog zal ik schrijven over alle pieken en dalen die ik op mijn weg tegenkom.
Je kan er leuke verslagen gaan lezen over de Trail evenementen die ik loop.
Maar ook ga ik op zoek naar antwoorden op de vraag; ‘is het eigenlijk gezond om zover te lopen?’
Wat betekent zo’n grensverleggende reis voor je lichaam? En wat doet het met je geest?
Wat kan je doen, naast trainen, om die afstanden makkelijker te maken? Moet je je voedingspatroon aanpassen? Welke uitrusting past het best bij me?
Is het beter om een volledig gedisciplineerd leven te leiden of is het juist beter om gewoon je levensstijl te behouden?
Duizenden vragen waar ik de komende 3 jaar antwoord op hoop te krijgen d.m.v. het ondergaan, wetenschappelijke onderzoeken nagaan en beschrijven.
Ik zal gesprekken aangaan met verschillende experts, ervaringsdeskundigen (waaronder mijn helden) en zo proberen achter de do’s en dont’s te komen, zodat ik mijn eigen handboek kan maken om in 2021 de 100km trail te lopen.
Hopelijk kan ik jou met mijn blog aansporen om ook Trailrunnen te gaan doen en misschien zelf om ook grotere afstanden te gaan lopen.