Petrus Lenes stelt zich voor

Petrus Lenes- 50 jaar
Twee kleine berichtjes op Messenger van Robert en Peter waren voor mij het begin. Twee schermafdrukken dat ze zich hadden ingeschreven voor de Indian Summer Ultra van 127 km. Een grapje, was mijn eerste reactie. Het zijn fake inschrijvingen, dacht ik. Maar toen dat toch niet zo leek te zijn, gezien de reacties, dacht ik: malloten. En dat is nog steeds een bijkomende gedachte. Alleen, ik ben zelf ook zo'n malloot!
Na de Ronde Venen marathon vorig jaar november begonnen mijn achillespezen wat te protesteren. Het was een prachtige marathon, heerlijk kleinschalig met een hartverwarmende sfeer. En weer eens onder de 3 uur! Verzamelen in dorpscafe De Green Duck. En al lopend genoten van het parcours. Over voormalige spoorlijntjes, over kronkelende dijkjes en met natuurgebied De Botshol. Toch noemden we het ook wel de Botshel.
Mijn achillespezen protesteerden dus. Kwam ook wel door de twee marathons vlak achter elkaar. Nu zijn de achillespezen wel OK. Maar het zorgde wel dat ik meer gedoseerd moest trainen. Bij voorkeur onverhard ook. Onverhard, dat is vooral in de natuur. En laat dat nou net het startpunt van een nieuwe ontdekkingstocht zijn. 
Over de heide lopen en in de mist de zon op zien komen. De bospaden langs kronkelende beekjes. Samen met Robert, Peter en Mohammed hebben we de mooiste paadjes van het Gooi en omstreken ontdekt. En ik hield er van dan iets te kunnen vertellen over waar we liepen. Door welk landgoed we liepen en welke Amsterdamse burgemeester dat landhuis er bij had neer gezet. A trail running tourist guide.  De voorbereiding hoort al bij het avontuur. En dat was al prachtig.
Het grote sportieve avontuur heeft me altijd al getrokken. Toen ik mijn vrouw leerde kennen wilde ik een indrukwekkende binnenkomer bij de familie. En dus zijn we met een fietstocht van 140 km naar Friesland gefietst voor de eerste kennismaking. Het bracht toen al de gedachte naar boven dat je meer kunt dan je in eerste instantie denkt. Dus we zijn diezelfde zomer naar Rome gefietst. En waar we al niet fietsend geweest zijn, Praag, Wenen, Venetië,... En daarna ook met de kinderen mee. Maar lopen, dat is vooralsnog alleen mijn ding. 
Van lopen achter de koeien op de boerderij, naar het lopen van rondjes om het voetbalveld naar gewoon lopen omdat ik het leuk vond. En dan is er het competieve elelement. Probeer maar eens evenwicht te brengen in lopen omdat het leuk is, en het competitieve element.
De Botshol was na 36 km. Daarna 3 km door de blubber met vermoeide benen. Een karakteristiek paadje. Verborgen puur natuur. Elke stap telt. Een graspolletje met wat grip, of enkelsdiep de modder in. Navigeren van links naar rechts. Hoe zal de Indian Summer Ultra zijn? Ik zal zeker veel momenten tegen komen dat ik zal voelen dat elke stap telt.
Alle vier lopen we bij Justrun. Met Mohammed heb ik al vele marathons gelopen. En samen hebben we gestreden voor de 3 uurs grens. Nu zijn we beide looptrainer. Peter en Robert hebben ons zogezegd op dit fantastische project gebracht. Je kunt het mallotig vinden. Maar als we goed gedoseerd lopen moet het kunnen. En, zoals gezegd: elke stap telt.