Robert Monteban- 45 jaar.
Als vrijwilliger bij de Lenteloop van atletiek vereniging Almere, waar mijn zoon traint, kwam ik een aantal jaar geleden mijn jeugdmaatje tegen. Het verbaasde me, hij woonde immers 50 kilometer
verderop. Maar het werd nog vreemder, hij liep daar de 30 km terwijl hij in onze tijd volledig anti- sport was!! Voor mij leek het een onmogelijke afstand. Na wat gekletst te hebben hadden we
afgesproken om samen wat te gaan lopen. Al snel werd het plan gesmeed om de halve van Egmond te gaan lopen. Deze klassieker heb ik sindsdien al 5 keer op rij gelopen. Inmiddels had het
loopvirus me behoorlijk te pakken. Langzamerhand begon het fitness en kickboksen, wat ik toen nog fanatiek deed, naar de achtergrond te verdwijnen. Al vrij snel werd het plan voor de hele
marathon gesmeed. De eerste werdt Amsterdam. Daar heb ik voor het eerst de man met de hamer ontmoet, maar evengoed smaakte het naar meer!
De volgende uitdaging was om de marathon onder de 3 uur te lopen, maar na 4 pogingen is dit nog steeds niet gelukt. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik ondanks behoorlijk snelle tijden
er gefrustreerd van raakte dat ik hem niet onder de 3 uur kreeg. Tijd om het roer om te gooien. Door tijden lekker los te laten en de afstanden aan te passen kon ik mezelf goed blijven uitdagen.
Toen zag ik de Bello Gallico van Legendtrails langs komen! 80 km in het donker met hoogtemeters. Dit moest het worden! Deze ultra bleek mij erg goed te liggen. 81 km in 9:15 uur zorgde voor een
13e plek. Niet slecht voor een eerste keer. Daarna toch Rotterdam marathon nog een keer gelopen. Ik liep, na een blessure in maart, in april een PR op de marathon in 3:03:51. Dat was een lekkere
opsteker. Toen was daar opeens een bericht op Facebook van de indian Summer Ultra. 127 km! Dit leek voor mij de perfecte volgende stap na mijn 81 km avontuur in België. Tijdens de justrun
training die avond bleek Peter het evenement ook gezien te hebben. Ik kon aan zijn gezicht al zien dat hij er ook voor te porren was. Het inschrijven voor deze bizarre afstand heeft niet
lang geduurd. Na het "masseren" van Petrus en Mo hebben we een prachtig team bij elkaar gekregen, 4 verschillende karakters met verschillende kwaliteiten die heel goed samen blijken te gaan. We
hebben de meest fantastische routes verkent en ik kan wel zeggen dat we inmiddels Gooische natuurdeskundigen zijn geworden. 😊 Om de harmonie van het gezinsleven in stand te houden stonden we elke
zondag bizar vroeg op! De zonsopkomsten en prachtige natuur, maar vooral veel gezelligheid maakte dit zeker de moeite waard.
We hebben enorm veel trailkilometers gelopen de een nog mooier dan de ander.
Ik ben er klaar voor.
Laat dit fantastische avontuur maar beginnen.
